Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

ΜΗΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ;

Πολλές φορές με τη συμπεριφορά μας δεν βοηθάμε
το παιδί να αναλάβει τις ευθύνες του και να                                             δραστηριοποιηθεί. Καθημερινά, για παράδειγμα, με                            
  το που σχολάει το βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις
για το πώς τα πήγε στα μαθήματα. δίνουμε μεγάλη
σημασία στους βαθμούς του και δεν διστάζουμε να
του προσθέσουμε περισσότερη ύλη για να βεβαιωθούμε
ότι κατάλαβε το μάθημα. Με λίγα λόγια, το
πιέζουμε και το αγχώνουμε τόσο, που συνήθως
έχουμε αντίθετα αποτελέσματα. Αν μάλιστα είμαστε
πετυχημένοι επαγγελματικά ή ο αδελφός του
είναι καλύτερος μαθητής, τότε νιώθει ακόμα πιο
άσχημα. Προτιμά, λοιπόν, να βγει εκτός συναγωνισμού
ώστε να μην κινδυνεύει ν' αποτύχει, παρά να
προσπαθήσει. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να βρει
την ηρεμία του.
Άλλες φορές πάλι παίρνει μέρος στο παιχνίδι
μας, γίνεται τελειομανής και αγχώδης, οι βαθμοί
τού γίνονται εμμονή και η παραμικρή αποτυχία μπορεί
να το καταρρακώσει. Τ ο παιδί αυτό δεν θα αισθανθεί
ποτέ ευτυχισμένο γιατί δεν εκπληρώνει
τις δικές του ανάγκες. αλλά τις δικές μας φιλοδοξίες.
Θα εξαρτάται, λοιπόν, πάντα από εμάς και ίσως
δεν καταφέρει να πάρει ποτέ τη ζωή στα χέρια του.
Βέβαια μπορεί να συμβεί και το αντίθετο . Υπάρχουν
γονείς που αδιαφορούν για την πρόοδο του
παιδιού τους: δεν το βοηθάνε στα μαθήματα. δεν
ενδιαφέρονται για τους βαθμούς του, δεν ρωτάνε
ποτέ το δάσκαλο , δεν υπογράφουν τα διαγωνίσματα
του κ.λπ. Συνήθως πρόκειται για γονείς οι
οποίοι είχαν τραυματική εμπειρία απ' το σχολείο ή
που είναι αντίθετοι με αυτό το θεσμό. Υπάρχει βέβαια
κι η πιθανότητα να διανύουν μια δύσκολη περίοδος σε επαγγελματικά (φόρτος εργασίας) ή και προσωπικά (εκκρεμεί κάποιο διαζύγιο).
Εδώ δεν θα εξετάσουμε , όμως, τα πιθανά αίτια
της αδιαφορίας τους , αλλά τι αντίκτυπο έχουν στο
παιδί . Ένας μαθητής της πρώτης δημοτικού δεν θα
ενδιαφερθεί σε καμία περίπτωση για το σχολείο αν
πρώτα δεν δείξουν ενδιαφέρον οι γονείς του . Βέβαια,
δεν είναι όλοι οι γονείς σε θέση να βοηθήσουν
το παιδί στα μαθήματά του ή ακόμα κι αν μπορούν,
δεν έχουν πάντοτε το χρόνο ή την ενέργεια
να το κάνουν όταν γυρίζουν αργά στο σπίτι και είναι
κουρασμένοι. Αντιθέτως, μπορούν να βρουν λίγο
χρόνο να μιλήσουν με τη δασκάλα στην αρχή της
σχολικής χρονιάς ή και αργότερα αν χρειαστεί,
ώστε να βρουν τρόπο να βοηθήσουν το παιδί . Ένα
παιδί που αναστατώνει την τάξη ή πηγαίνει πάντα
αδιάβαστο στο σχολείο αναμφισβήτητα θέλει να
τραβήξει την προσοχή των γονιών του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου