Προβλήματα που σχετίζονται με ελλειμματική προσοχή
Α. Περιγραφή δυσκολιών:
• Παιδιά με προβλήματα προσοχής έχουν συχνά πολύ άστατο γραφικό χαρακτήρα, ο οποίος χειροτερεύει προς το τέλος του γραπτού τους. Συχνά γράφουν με φρενήρεις ρυθμούς για να αποδώσουν όλες τις σκέψεις τους.
• Μπορεί να γράψουν την ίδια λέξη με διαφορετικό τρόπο ακόμα και στην ίδια παράγραφο.
• Επειδή η προσοχή τους στις λεπτομέρειες είναι επιφανειακή,
μπορεί να προσέξουν μόνο μερικά επιφανειακά χαρακτηριστικά όπως τη μορφή (π.χ. κοριστάκι) ή τη φωνολογική απόδοση (π.χ., πεδί) και να
μη δώσουν σημασία στην σωστή ορθογραφία.
• Συχνά παραλείπουν γράμματα σε συμπλέγματα.
• Συνήθως έχουν δυσκολία να εντοπίσουν και να διορθώσουν τα λάθη τους. Μερικά παιδιά που είναι ιδιαίτερα παρορμητικά και προσπαθούν να ελέγξουν τα λάθη τους συνεχώς σβήνουν ή διαγράφουν τις λέξεις που νομίζουν ότι έχουν γράψει λάθος.
Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:
Κάνουμε ένα κατάλογο με τις λέξεις που το παιδί γράφει συστηματικά λανθασμένα.
• Χρησιμοποιούμε συγκεκριμένα χρώματα για ορθογραφικούς κανόνες στους οποίους δυσκολεύονται (π.χ., τα διάφορα ι, η, ει, οι)
Προβλήματα που σχετίζονται με τη μνήμη
A. Περιγραφή δυσκολιών:
• Παιδιά με πρόβλημα στην οπτική μνήμη δυσκολεύονται να θυμηθούν τη σωστή ορθογραφία των λέξεων, ιδιαίτερα αυτών με ιστορική ορθογραφία. Έτσι κάνουν πολλά φωνολογικά λάθη (λάθη που διατηρούν τη φωνολογική μορφή της λέξης).
• Παιδιά με πρόβλημα στη φωνολογική μνήμη μπορεί να δυσκολεύονται να εντοπίσουν τη λέξη στη μνήμη τους ώστε να αποδώσουν όλους τους φθόγγους. Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο σε πολυσύλλαβες λέξεις, όπου μπορεί να παραλείπουν συλλαβές.
• Παιδιά με προβλήματα μνήμης μπορεί να μη θυμούνται πώς σχηματίζονται τα διάφορα γράμματα.
• Παιδιά με προβλήματα μνήμης δυσκολεύονται να θυμηθούν τους διάφορους ορθογραφικούς και γραμματικούς κανόνες (π.χ. τα θηλυκά ουσιαστικά γράφονται με η)
• Συχνά μπορεί να γράψουν τις λέξεις σωστά όταν είναι
μεμονωμένες αλλά όχι σε κείμενο.
Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:
• Τα παιδιά αυτά θα βοηθηθούν από τη χρήση πολυαισθητηριακών μεθόδων (π.χ., βλέπω τη λέξη, λέω προφορικά την ορθογραφία της, ζωγραφίζω το κομμάτι της λέξης που μου προκαλεί δυσκολία)
• Τα παιδιά αυτά θα ωφεληθούν από ασκήσεις πολλαπλής επιλογής όπου πρέπει να αναγνωρίσουν τη σωστή ορθογραφία μιας λέξης ανάμεσα σε άλλες λανθασμένες (π.χ., αυτός λείπει, λύπη, λίπη, λείποι) και να εξηγήσουν τους λόγους για την επιλογή αυτή (π.χ. η λέξη είναι ρήμα και τα ρήματα τελειώνουν σε –ει).
• Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από συχνές επαναλήψεις. Γι αυτό το λόγο γράφουμε τις λέξεις που κάνουν λάθος σε χαρτονάκια και κάνουμε συχνές επαναλήψεις
• Η διδασκαλία των παιδιών αυτών πρέπει να προχωρεί από την αναγνώριση της σωστής ορθογραφίας (π.χ. τεστ πολλαπλών επιλογών) στην ανάκληση (π.χ. γραφή μεμονωμένων λέξεων) και μετά στον εντοπισμό και τη διόρθωση των λαθών στο κείμενο.
Προβλήματα που σχετίζονται με τη γλώσσα
Α. Περιγραφή δυσκολιών:
• Λόγω της δυσκολίας τους στον προφορικό λόγο, τα παιδιά αυτά βρίσκονται σε μειονεκτική θέση όσον αφορά την ορθογραφία. Επειδή έχουν αδυναμία στη φωνολογική επεξεργασία, συγχέουν φωνήματα τα οποία διαφέρουν πολύ λίγο μεταξύ τους. Έτσι, δεν διακρίνουν ανάμεσα στα ηχηρά και τα άηχα σύμφωνα (π.χ., β-φ, δ-θ), συγχέουν φθόγγους που μοιάζουν (π.χ., μ-ν, ξ-ζ, φ-θ), παραλείπουν φθόγγους που δεν είναι ευδιάκριτοι (π.χ., Νοεβριος αντί για Νοέμβριος) και συγχέουν φωνήεντα που προφέρονται παρόμοια (π.χ., ε-ι-α κορατσακι αντί για κοριτσάκι).
• Τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται να αναλύσουν όλα τα φωνήματα σε μία λέξη. Έτσι, μπορεί είτε να προσθέσουν είτε να παραλείψουν συλλαβές (π.χ., οιδόμοι αντί για «οικοδόμοι»). Το πρόβλημα αυτό εντείνεται στην περίπτωση λιγότερο συχνών λέξεων μιας και το λεξιλόγιό τους είναι περιορισμένο.
• Μερικά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να καταλάβουν τη
μορφολογία των λέξεων (τα συστατικά χαρακτηριστικά) και τον τρόπο
με τον οποίο τα συμφραζόμενα επηρεάζουν την ορθογραφία (π.χ., αυτός λείπει - αντί λύπη - συνέχεια από το σπίτι). Επίσης, επειδή δυσκολεύονται να συσχετίσουν εννοιολογικά τις λέξεις, δυσκολεύονται να δουν και την ορθογραφική τους συγγένεια ( δίκαιος- δικαίωμα).
Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:
• Παιδιά με δυσκολία στη φωνολογική επεξεργασία του λόγου δε θα μπορέσουν να γράψουν σωστά τις λέξεις αν δεν μπορέσουν να διακρίνουν τις διαφορές άρθρωσης ανάμεσα σε φωνήματα που
μοιάζουν. Γι αυτό το λόγο έχουν ανάγκη από ασκήσεις διάκρισης των φθόγγων αυτών.
• Παιδιά που εξακολουθούν να συγχέουν φωνήματα (π.χ., π-μπ,
μ-ν) θα βοηθηθούν αν χρησιμοποιήσουν έναν κατάλογο με λέξεις που γράφουν λάθος ώστε να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη οπτική επεξεργασία των λέξεων μιας και δεν μπορούν να βασιστούν στην φωνολογική τους επεξεργασία.
Πολλά από τα παιδιά αυτά έχουν δυσκολία : - Στην οπτική μνήμη τους ( έτσι δεν θυμούνται πως γράφεται μια λέξη )
- Στην οπτική τους διάκριση
- Στην ανάκληση πληροφοριών
- Στη διάρκεια προσοχής
- Στη κατηγοριοποίηση ( που βοηθάει στους κανόνες ορθογραφίας)
Κάποια από αυτά και στη διαδοχή, οπότε παραλείπουν γράμματα.Αυτό συμβαίνει και όταν υπάρχει παρόρμηση οπότε γίνονται λάθη απροσεξιας.
Η δυνατότητα αυτόδιόρθωσης είναι βασική και μπορεί να εκπαιδευτεί.
Στην Εργοθεραπεια οι δεξιότητες αυτές εντοπίζονται και εκπαιδευονται ιδιαίτερα στη προσχολική ηλικία με αποτέλεσμα τη μείωση της δυσκολίας στην ορθογραφία αλλά και σε άλλες μαθησιακές δυσκολίες.
Πολιτάκη Μαρκέλλα Εργοθεραπεύτρια.
Α. Περιγραφή δυσκολιών:
• Παιδιά με προβλήματα προσοχής έχουν συχνά πολύ άστατο γραφικό χαρακτήρα, ο οποίος χειροτερεύει προς το τέλος του γραπτού τους. Συχνά γράφουν με φρενήρεις ρυθμούς για να αποδώσουν όλες τις σκέψεις τους.
• Μπορεί να γράψουν την ίδια λέξη με διαφορετικό τρόπο ακόμα και στην ίδια παράγραφο.
• Επειδή η προσοχή τους στις λεπτομέρειες είναι επιφανειακή,
μπορεί να προσέξουν μόνο μερικά επιφανειακά χαρακτηριστικά όπως τη μορφή (π.χ. κοριστάκι) ή τη φωνολογική απόδοση (π.χ., πεδί) και να
μη δώσουν σημασία στην σωστή ορθογραφία.
• Συχνά παραλείπουν γράμματα σε συμπλέγματα.
• Συνήθως έχουν δυσκολία να εντοπίσουν και να διορθώσουν τα λάθη τους. Μερικά παιδιά που είναι ιδιαίτερα παρορμητικά και προσπαθούν να ελέγξουν τα λάθη τους συνεχώς σβήνουν ή διαγράφουν τις λέξεις που νομίζουν ότι έχουν γράψει λάθος.
Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:
Κάνουμε ένα κατάλογο με τις λέξεις που το παιδί γράφει συστηματικά λανθασμένα.
• Χρησιμοποιούμε συγκεκριμένα χρώματα για ορθογραφικούς κανόνες στους οποίους δυσκολεύονται (π.χ., τα διάφορα ι, η, ει, οι)
Προβλήματα που σχετίζονται με τη μνήμη
A. Περιγραφή δυσκολιών:
• Παιδιά με πρόβλημα στην οπτική μνήμη δυσκολεύονται να θυμηθούν τη σωστή ορθογραφία των λέξεων, ιδιαίτερα αυτών με ιστορική ορθογραφία. Έτσι κάνουν πολλά φωνολογικά λάθη (λάθη που διατηρούν τη φωνολογική μορφή της λέξης).
• Παιδιά με πρόβλημα στη φωνολογική μνήμη μπορεί να δυσκολεύονται να εντοπίσουν τη λέξη στη μνήμη τους ώστε να αποδώσουν όλους τους φθόγγους. Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο σε πολυσύλλαβες λέξεις, όπου μπορεί να παραλείπουν συλλαβές.
• Παιδιά με προβλήματα μνήμης μπορεί να μη θυμούνται πώς σχηματίζονται τα διάφορα γράμματα.
• Παιδιά με προβλήματα μνήμης δυσκολεύονται να θυμηθούν τους διάφορους ορθογραφικούς και γραμματικούς κανόνες (π.χ. τα θηλυκά ουσιαστικά γράφονται με η)
• Συχνά μπορεί να γράψουν τις λέξεις σωστά όταν είναι
μεμονωμένες αλλά όχι σε κείμενο.
Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:
• Τα παιδιά αυτά θα βοηθηθούν από τη χρήση πολυαισθητηριακών μεθόδων (π.χ., βλέπω τη λέξη, λέω προφορικά την ορθογραφία της, ζωγραφίζω το κομμάτι της λέξης που μου προκαλεί δυσκολία)
• Τα παιδιά αυτά θα ωφεληθούν από ασκήσεις πολλαπλής επιλογής όπου πρέπει να αναγνωρίσουν τη σωστή ορθογραφία μιας λέξης ανάμεσα σε άλλες λανθασμένες (π.χ., αυτός λείπει, λύπη, λίπη, λείποι) και να εξηγήσουν τους λόγους για την επιλογή αυτή (π.χ. η λέξη είναι ρήμα και τα ρήματα τελειώνουν σε –ει).
• Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από συχνές επαναλήψεις. Γι αυτό το λόγο γράφουμε τις λέξεις που κάνουν λάθος σε χαρτονάκια και κάνουμε συχνές επαναλήψεις
• Η διδασκαλία των παιδιών αυτών πρέπει να προχωρεί από την αναγνώριση της σωστής ορθογραφίας (π.χ. τεστ πολλαπλών επιλογών) στην ανάκληση (π.χ. γραφή μεμονωμένων λέξεων) και μετά στον εντοπισμό και τη διόρθωση των λαθών στο κείμενο.
Προβλήματα που σχετίζονται με τη γλώσσα
Α. Περιγραφή δυσκολιών:
• Λόγω της δυσκολίας τους στον προφορικό λόγο, τα παιδιά αυτά βρίσκονται σε μειονεκτική θέση όσον αφορά την ορθογραφία. Επειδή έχουν αδυναμία στη φωνολογική επεξεργασία, συγχέουν φωνήματα τα οποία διαφέρουν πολύ λίγο μεταξύ τους. Έτσι, δεν διακρίνουν ανάμεσα στα ηχηρά και τα άηχα σύμφωνα (π.χ., β-φ, δ-θ), συγχέουν φθόγγους που μοιάζουν (π.χ., μ-ν, ξ-ζ, φ-θ), παραλείπουν φθόγγους που δεν είναι ευδιάκριτοι (π.χ., Νοεβριος αντί για Νοέμβριος) και συγχέουν φωνήεντα που προφέρονται παρόμοια (π.χ., ε-ι-α κορατσακι αντί για κοριτσάκι).
• Τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται να αναλύσουν όλα τα φωνήματα σε μία λέξη. Έτσι, μπορεί είτε να προσθέσουν είτε να παραλείψουν συλλαβές (π.χ., οιδόμοι αντί για «οικοδόμοι»). Το πρόβλημα αυτό εντείνεται στην περίπτωση λιγότερο συχνών λέξεων μιας και το λεξιλόγιό τους είναι περιορισμένο.
• Μερικά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να καταλάβουν τη
μορφολογία των λέξεων (τα συστατικά χαρακτηριστικά) και τον τρόπο
με τον οποίο τα συμφραζόμενα επηρεάζουν την ορθογραφία (π.χ., αυτός λείπει - αντί λύπη - συνέχεια από το σπίτι). Επίσης, επειδή δυσκολεύονται να συσχετίσουν εννοιολογικά τις λέξεις, δυσκολεύονται να δουν και την ορθογραφική τους συγγένεια ( δίκαιος- δικαίωμα).
Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:
• Παιδιά με δυσκολία στη φωνολογική επεξεργασία του λόγου δε θα μπορέσουν να γράψουν σωστά τις λέξεις αν δεν μπορέσουν να διακρίνουν τις διαφορές άρθρωσης ανάμεσα σε φωνήματα που
μοιάζουν. Γι αυτό το λόγο έχουν ανάγκη από ασκήσεις διάκρισης των φθόγγων αυτών.
• Παιδιά που εξακολουθούν να συγχέουν φωνήματα (π.χ., π-μπ,
μ-ν) θα βοηθηθούν αν χρησιμοποιήσουν έναν κατάλογο με λέξεις που γράφουν λάθος ώστε να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη οπτική επεξεργασία των λέξεων μιας και δεν μπορούν να βασιστούν στην φωνολογική τους επεξεργασία.
Πολλά από τα παιδιά αυτά έχουν δυσκολία : - Στην οπτική μνήμη τους ( έτσι δεν θυμούνται πως γράφεται μια λέξη )
- Στην οπτική τους διάκριση
- Στην ανάκληση πληροφοριών
- Στη διάρκεια προσοχής
- Στη κατηγοριοποίηση ( που βοηθάει στους κανόνες ορθογραφίας)
Κάποια από αυτά και στη διαδοχή, οπότε παραλείπουν γράμματα.Αυτό συμβαίνει και όταν υπάρχει παρόρμηση οπότε γίνονται λάθη απροσεξιας.
Η δυνατότητα αυτόδιόρθωσης είναι βασική και μπορεί να εκπαιδευτεί.
Στην Εργοθεραπεια οι δεξιότητες αυτές εντοπίζονται και εκπαιδευονται ιδιαίτερα στη προσχολική ηλικία με αποτέλεσμα τη μείωση της δυσκολίας στην ορθογραφία αλλά και σε άλλες μαθησιακές δυσκολίες.
Πολιτάκη Μαρκέλλα Εργοθεραπεύτρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου